Schwarzwald 2010 – DE

Verblijf: Löffelschmiede, Bruderhalde 36, 79822 Titisee-Hinterzarten I www.zur-loeffelschmiede.de

Datum: 21/09/2010 – 26/09/2010

Bikers: Bartie, Sjakke, Hugo, Joli, Berry, Gerry, Senne, Rikkie, Vinnie, Jacky, Trikke, Harry & Jakke.

VERSLAG SCHWARZWALD-REIS POWERBIKERS 22-26 SEPTEMBER 2010

De technologie staat niet stil, daardoor kun je in dit verslag rechtstreeks doorklikken naar alle ritdetails (afstand, profiel, hoogtemeters,…) in Google maps, via Garmin Connect. Het totaal aan gebolde kilometers was ongeveer 240, Rikkies en Sissybikers moeten hier een aantal kilometers aftrekken. De ritdetails bevatten ook medische gegevens over de auteur (hartslag) zodat ge goed kunt zien waar hij het lastig had en waar hij freewheelend naar boven vloog. In dag 4 is er iets misgelopen, er ontbreken een kleine 10 kilometers. Trouwens meerdere keren is gebleken dat “biken gelak vruger” nl. met papieren kaarten en menselijke navigatie nog steeds een welgekomen aanvulling is op de moderne Garmin-technologie. Enkele keren werkte het oude systeem zelfs beter, waarvoor merci aan de Sjakke.

In dit verslag vind je dus geen profieltjes, want die staan al op Garmin Connect, en meer info over de toeren en de streek is te vinden op http://www.naturpark-suedschwarzwald.de/freizeit-sport/mountainbike-schwarzwald

Dag 1: woensdag 22 september

http://connect.garmin.com/activity/50929893

De bestemming voor dit jaar lag al een tijdje vast, nl het Zwarte Woud. Voor degenen die dit niet kunnen plaatsen, het is een middelgebergte in Zuid-Duitsland, met als hoogste top de Feldberg (1493m) dus net ietske straffer dan de Ardennen. Uiteindelijk schreven zich 13 powerbikers in voor deze veelbelovende trip. Met 9 man zouden we vertrekken en 4 deelnemers deden “ne rikkie“, en kwamen dus een dagje later. Meerdere toeren werden voorbereid met afstanden tot 85 km, we zouden ginder wel zien hoe zwaar het was, en welk weer we voorgeschoteld kregen.

Om zeker te zijn dat we de woensdag nog tijdig ter plekke en op onze fiets zouden geraken, vertrokken we zeer vroeg, rond een uur of zes. Met de remorque en het fietsrek van de Schotters kregen we alle fietsen gemakkelijk mee naar onze bestemming. De rit verliep vlot, met enkele schoonheidsfoutjes qua navigatie, en een tussenstop in Luxemburg, en uiteindelijk bereikten we ons hotel nog voor 14 uur, zodat we na een verfrissende Rothaus en een kleine snack, rond vier uur konden starten voor onze verkenningstrip: ongeveer 35 km, die Rinken Tour.

Al snel bleek dat de hellingen hier pittig waren, en niet van de poes. Door een navigatiefout reden we de Rinken tegen de klok in ipv met de klok mee, maar dat speelde niet zoveel rol. Het weer was geweldig, de sfeer was goed en onderweg stopten we voor enkele weissen in het Raimartihof, wat eigenlijk een pittoreskere ligging had dan ons hotel. Maar ja, we zaten nu eenmaal in de lepelsmid gelogeerd… Bijna thuisgekomen deed de Senne nog een stevige valpartij in de kopgroep, maar buiten lichte schade aan zijn fiets en lelijke schaafwonden en blutsen hield hij er niets ernstig aan over, dit had erger gekund…

Eenmaal thuisgekomen werden de fietsen weggemoffeld in het improvisoire fietsenkot, de Senne zijn wiel werd terug rechtgezet, vlug onder den douche en dan aan tafel, voor een Dreigangenmenu: een saladeke, een soort van stoofpotje met ne rosti onder en een dessertje, geflankeerd met brandende Schwarzwaldteufel. Het leek hier in die Löffelschmiede best wel ok, zeker omdat onze kameraad voor vijf dagen, de Vince, ons wel goed soigneerde. Het eten werd doorgespoeld met een assortiment aan wijn en weissbier, en na wat politieke discussies kroop iedereen in zijnen tram.

Dag 2: donderdag 23 september

http://connect.garmin.com/activity/50929873

De tweede dag begon met een ontbijt rond een uur of acht, en er mag gezegd worden dat het ontbijt dik in orde was: twee kleuren fruitsap, melk, cornflakes, yoghurt, spek en eikes, worstjes, twee soorten pistolets, kortom: “hier kan men op rein”. En het weer vandaag was weeral schitterend!

Op het programma stonden twee toeren, een rode (ein Blick auf Natur und Kultur) van 40 km met 1170 hm en een zwarte (rund ums Herzogenhorn) van 24 km met 1000 hm. Dus alles tezamen kwamen we op een kleine 75 km en 2500 hm. Niet om mee te lachen dus, en dat bleek al snel, de dag begon met stevig klimwerk. En dan ergens vlak na Todtnau werd een fatale navigatiefout gemaakt: een zeer steile maar uiteindelijk nutteloze klim werd aangevangen, en daarna moest iedereen terug omlaag. Na enig overleg bleek het best om naar de plek van onze middagstop gewoon over de baan te rijden, om wat tijd en energie te sparen, en dan de tocht verder te zetten. Den Harry begon aan een ware kruisweg naar boven, want langs die kant is de Feldberg immers niet van de poes en hij was “kuisop”.

Uiteindelijk geraakte iedereen boven in Feldberg-Ort en jawel, daar waren ze dan: de Rikkies, 4 stuks. De lokale horeca bleek onderbemand voor deze blijde intrede en de Gerry moest een handje toesteken op het terras. Harry en Hugo kozen voor de kortste weg richting hotel, en de rest ging nog vlug een toerke rond de Herzogenhorn fietsen. De asfaltklim werd vervangen door een supersteil wandelpad, wat veel fermer was en ondertussen reden we voor de tweede keer die dag plat. Het was een ferm maar zeer pittig toerke en uiteindelijk kwamen we thuis na 67 km en 2500 hm.

De Vince had ondertussen onze sportdrank van de abdij van Westmalle bovengehaald en er enkele boomstammekes met lokale lekkernijen bijgeleverd. Vooral de lokale varkensstimorol bleek iets raar. Bij het avondmaal werd de salade vanaf nu vervangen door een soeppeke en de hoofdschotel was Schweinebrat mit Rotkohl und Knödelen, zeer voedzaam en lekker allemaal. Dit werd aangegoten met wat kelderrestjes wijn uiteindelijk stuurde de Vince ons naar boven met nen bak warm bier, want hij moest naar zijn madam…

Dag 3: vrijdag 24 september

http://connect.garmin.com/activity/50929793

De vrijdag begon zoals verwacht met een goei ontbijt en de gebruikelijke chaos rond de gewassen fietskledij, want daar liep al wel eens iets mis mee. Maar kom, rond een uur of tien zaten we op onze aluminium/stalen/carbonnen rossen en waren we weg. Gezien onze ervaringen van gisteren en het voorspelde weer, namen we wat minder hooi op onze vork: een groot toerke rond de Schluchsee, ongeveer 1500 hm en 65 km.

De rit begon met een opwarmertje over den tarmac en dan konden we eraan beginnen. Het verliep allemaal zeer vlot, maar dan begon het beloofde slechte weer met bakken uit de lucht te vallen. De net op tijd geleverde Vermarc-regenfrakskes werden aan een serieuze test onderworpen. Maar dan werd het toch tijd om een afspanning te zoeken om wat op te drogen en de inwendige mens te versterken. In de eerste keet mochten we al niet binnen, wegens te smerig, maar in de Zwaan waren we welkom, daar zagen ze ons graag binnenkomen (zeker sommige van de garcons). Een paar weissen, een wildsoeppeke, ne goeie schnitzel en wat apfelstrudels later waren we klaar om verder te rijden.

De Antwerpse purpere madammen zagen ons niet graag vertrekken, maar niets aan te doen, met de vlo naar huis ! Daar het barre weer werd de tocht (weeral) ingekort en reden we binnen met het correcte aantal kilometers in de benen, maar iets minder hoogtemeters dan gepland. Een warme douche was bij de meesten welgekomen en voor de volledigheid nog vermelden dat het avondeten bestond uit Wurst mit Bonen unt Bratkartoffelen.

Dag 4: zaterdag 25 september

http://connect.garmin.com/activity/50929781

Een nieuwe dag, een nieuw concept. Door de niet aflatende regen en de temperatuur die plots 20° lager lag dan woensdag, stonden er vandaag keuzeactiviteiten op het programma. Er was keuze tussen souvenirwinkels gaan afsleffen en die-hard biken in apocalyptische omstandigheden. Gelukkig waren de bikers in de meerderheid, want dit had de toekomst der Powerbikers serieus gehypothekeerd anders ! Over wie er al dan niet startte, gaan we het hier niet meer hebben, daar was in Heist al genoeg over geleuterd. Den Berry nam het zekere voor het onzekere en trok zijn skipak aan en iets later dan verwacht begonnen we eraan. Er was in het holst van de nacht nog een toerke getekend van een klein 60 km, te beginnen met de Feldberg.

Na een kleine 10 km was het al welletjes, iedereen was al goe nat, en er werd besloten om de situatie kwartier per kwartier te bekijken vanin de Seebuckhutte. Menige Jägerthee later vonden zelfs de souvenirjagers de weg naar deze blokhut en na een Erbsensuppe kropen de dapperen terug op hun fiets.

Nu werd het pas heroïsch: ijzige wind, temperatuur rond de 5° en door de mist (of wolken) zicht ongeveer 10 meter. Dan vond de Rikkie het nodig om plat te rijden en wat allang bijna geweten was, lag nu plots vast: zo vlug mogelijk naar het Raimartihof en dan naar huis. Dat zou ons slechts op een 32 km brengen, maar dat was ruim voldoende. Na een verdiende rustpauze in onze favoriete blokhut, geplakt tegen de tegelkachel, reden we voor de Rikkies nog eens rond de Feldsee en dan bergaf naar huis.In ons hotel wachtte ons na de douche een waar feestmaal: als laatste avondmaal hadden ze serieuze lappen biefstuk met béearnaise voorzien, daar werd niet over geklaagd. Nog wat restjes uit de kelder (elke dag andere wijn, maar altijd wel best te drinken) en het slechte weer was weeral vergeten. De Vince had ons ondertussen nog enkele weetjes over het hotelpersoneel verteld en om den Harry zijne verjaardag te vieren, bracht hij nog enkele moedigen naar het bruisende nachtleven van Titisee, maar iedereen was te moe om het echt laat te maken.

Dag 5: zondag 26 september

http://connect.garmin.com/activity/50929765

De laatste dag, het laatste ontbijt, dus ook de kamers al leegmaken en dan nog vlug op de fiets voor een kort toerke, want het weer was terug beter dan gisteren. Een klein 40 km rond Lenzkirch was de bedoeling, en zo geschiedde.

Het werd nog een ferm toerke, het weer was ok en we reden een paar keer serieus verkeerd, maar dat kon de pret niet drukken. De Sjakke deed nog een valpartijke omdat zijne pedal naar de zip was en den Harry zijne vlo begon op het einde uiteen te vallen, maar perfect op schema kwamen we terug aan ons hotel, net voor de hagelbui.Vlug douchen en inpakken en rond 14 uur konden we terug richting België, na een toch weeral geslaagde mtb-trip !!!