Vulkanbike 2011 – DE
Verblijf: Hotel Müller, Hauptstrasse 33, D – 54570 Salm I Hotel Mûller
Datum: 09/09/2011 – 11/09/2011
Bikers: Bartie, Sjakke, Hugo, Joli, Berry, Gerry, Senne, Wouter, Vinnie, Jacky, Trikke, Rikkie, Jef, Mark, Harry & Jakke.
Dé Vulkanbike – September 2011 – Powerbikers
Hét Powerbikers weekend van het jaar zou zich anno 2011 om en rond Daun in de Vulkaaneifel afspelen, niet toevallig tijdens het weekend van dé Vulkanbike Eifel-Marathon op zaterdag 10 september. Want dieje Vulkanbike Marathon dat had zowat mythische proporties aangenomen vnl. door de heroïsche verhalen van onzen Hugo, dé Powerbiker-man met ruime Vulkan Marathon ervaring.
Gezien Powerbikers belang hechten aan the full monty – ttz inclusief voor- & naspel – werd dat dus een volledig weekendprogramma met de vrijdag een MTB toereke net ver genoeg zodat ge uwe MTB moest kuisen en de zondag net zo lang totdat we doorweekt waren van de regen.
Toer vrijdag: http://connect.garmin.com/activity/115796786
Toer zondag: http://connect.garmin.com/activity/115796948
De culinaire en nachtelijke dienstverlening (m.n. aangepaste voeding en voldoende nachtrust – twee van de drie kritische ingrediënten voor succes bij’t biken) werden uitbesteed aan Norbert & Annette, gastheer & gastvrouw van dem gemütlichen Eifelhotel. De bierstube en kegelbahn waren eerder toevallige passanten om het geheel wat op te fleuren net zoals de vliegen van dienst. Was da nu een goe hotelleke eigenlijk ? Jawel zenne, toegegeven, den Benny Bax zou hier wel zonder problemen en zonder veel knip en plakwerk een dubbelaflevering van de smaakpolitie draaien maar ochotekes toch iets mag het hebben hé. De infrastructuur van de Norbert was zelfs uitgerust met ne veilige depot in zijnen hof waar we onze 16 MTB’s met een gerust gemoed achterlieten, tussen al zijn gerief, materieel, machines en rommel (alleen zo’n slijpschijf moet zowat het enige zijn wat ’m niet had, maar ja voor wat kan dat nog dienen) zelfs de MTB’s met een slot vastleggen, geen kat zou op zo’n zot idee gekomen zijn.
Strafste van al is dat de Vulkanbike zich aankondigde als ne zware marathon, maar de moral van de Powerbikers (en megabenen als het ultieme fata morgana) enkele maanden voor de start scheerde echter zo’n hoge toppen dat we niet voor de marathon (85km) inschreven maar meteen maar voor de ultra (100km / 2.300hm), tja iets mag het hebben zeker hé. Zowaar medisch onderbouwde krachttrainingen van een bekende veldrijder, het serieus kilometers vreten, het aanpassen der voedingsgewoonten, het aanschaffen der nieuwe MTB, het regelmatig wegen van de menselijke massa, omslag, rust & knooppunten, het te vroeg pieken of toch niet, compenseren en overcompenseren … de meesten zullen het geweten hebben. Enkele waren iets minder ambitieus met de 60km ofte 1.300hm, maar als we dat relativeren met de 3 kritische ingrediënten van’t biken (Norbert, Annette & trainen) kan een mens zich afvragen wie hier nu eigenlijk den held kwam uithangen …
De start was de zaterdag nogal vroeg doch wat extra stress en 15km tot in Daun op de MTB in verspreidde slagorde zouden dat geen prima elementen wezen voor topprestaties ? Tuurlijk wel, het zonneke was aangekondigd om te pieken aan 28°, in totaal zo’n 2.000 bikers (weinig miekes wel hier bij die Duitsers) en dan nog wat oppeppende muziek met mega decibels bij de start, de moral moet toen nog wel nen dubbele ultra aangekunnen hebben.
Het MTB traject was inderdaad ideaal voor de geoefende MTB’er, een lekker heuvelend landschap rond die herkenbare vulkaanmeren schön schön schön ist das aus die welt zu zein. Organisatie pico bello, met diverse bevoorradingen, de Sjakke zijn maten op nen MTB tandem, zelfs enthousiaste supporters langs de weg en hier en daar wat muziek, het getik van nen derailleur, een koebelleke, af en toe ne foto flash enz, je zou zo waar beginnen te denken dat dit wel eens het kader voor een memorabele topprestatie ging worden.
En memorabel was het zeker, voor 16u was iedereen zo fris als een hoentje binnen, goed voor een gezamenlijk 1.500km en 30.000hm (man da’s ver en hoog zenne !), met gemiddelden tussen de 11 en 22km/u (man das traag en rap zenne !) dat is toch wel straffe koffie / weissbier.
Hier het wedstrijdprofiel van onze snelste Powerbiker Senne: http://connect.garmin.com/activity/115974990
Ook veel Ollanders en Vlamingen onder de deelnemers.
Misschien nog afsluiten met een ‘en wa hebben junder nu helierd vandaag’ alla SOS Piet:
2. Het goei benen effect van die 75cl rode biet bio flessen van den Delhaize is toch ni hetzelfde als den dash in uw billen na een kuur vers geperste rodebiete sappekes;
3. Svenneke Nijs is ne veldrijder, wereldberoemd geworden in den driehoek Baal, Vorselaar, Hofstade, via het veldrijden, een discipline van max. 1 uur die zich afspeelt op’t moment dat MTB’ers horizontaal in de zetel nagenieten van hun verzetje van ca. 5 uur in de voormiddag, dus wat krachttraining is voor veldrijders is een Long Slow Distance – training voor de échte Marathon mountainbiker !
En een hopeke mountainbikers … dat zijn wij …
© Bartie
Powerbikers 